Moja doświadczenie życiowe, jak i te we wspieraniu innych oraz intuicja podpowiadają mi, że każda (i każdy) z nas chce mieć dobre, szczęśliwe życie, doświadczać poczucia dobrostanu, spełnienia i integralności. Każda z nas chce czuć się „well” – dbać o swój dobrostan, mieć poczucie zadbania zarówno w pracy, jak i w życiu osobistym.

Jednocześnie dość łatwo się o wellbeingu mówi, snuje opowieści, cytuje się badania potwierdzające słuszność działań wellbingowych.

„Trudnej zaś wellbeing się robi” – trudniej wdraża zmiany prowadzące do niego. A najtrudniej wdraża się te zmiany osobiste prowadzące do zmiany nas samych – naszego podejścia do siebie, pracy i życia. 

Dlaczego? 

Dlaczego osobiste zmiany wellbeingowe bywają trudne?

• Bo troska o swój wellbeing to zmiana. To wejść na ścieżkę zmian, która bywa trudniejsza niż nam się pozornie wydaje. Zmiany mają swoją dynamikę, swoje „niuanse”, takie jak opór, strach przed nieznanym, poczucie niepewności, strach przed krytyką ze strony innych.
• Bo troska o swój wellbeing wymaga odwagi. Tej troski możemy się bać. Tej zmiany możemy się bać, obawiać. Jednocześnie możemy nauczyć się wzbudzać w sobie więcej odwagi, by czuć się bardziej well.
• Bo troska o swój wellbeing to … troska. A okazywanie sobie troski i wyrozumiałości dla siebie, też bywa wyzwaniem będąc wychowanym w kulturze surowości, samokrytyki i ciągłego porównywania się w obszarze osiągania wyników
• Bo troska o swój wellbeing wymaga wzięcia za siebie odpowiedzialności, bez szukania winnych, bez przerzucania odpowiedzialności. A to również bywa wyzwaniem. Kolejnym.Na szczęście zarówno odwagi, przechodzenia przez zmiany i okazywania sobie troski, wyrozumiałości możemy się nauczyć. Możemy też lepiej rozumieć obszar własnej odpowiedzialności i wpływu na swój wellbeing. O tym są te warsztaty! *

Pamiętaj…

Ale jak? 

Ale czym jest dla mnie #nażyćsię? 

Ale czym jest dla nażywanie się?  

Czy wypada mi się nażywać właśnie teraz, gdy wokół dzieje się tyle zła?

Dlaczego tego nie robię? Co mnie przed moim #nażyćsię najbardziej blokuje? 

Dlaczego o sobie ciągle nie pamiętam, pamiętając jednocześnie o wszystkich i wszystkim….?

Co się ze mną dzieje, gdy się nie nażywam? Jakie koszty ponoszę, gdy ciągle zapominam o sobie?

Jeżeli krążą Ci w głowie takie, bądź podobne pytania.

Jeżeli coraz mocniej czujesz, że chcesz od życia czegoś innego, czegoś co trudno Ci ubrać w słowa, wyrazić konkretami. Ale czegoś tak mocnego, że nie chcesz już od tego odwracać wzroku…

Jeżeli częściej bywasz zmęczona, przytłoczona, wypalona niż spokojna i spełniona i choć chcesz to zmienić, to nie potrafisz…

To warsztaty z nażywania są właśnie dla Ciebie.

Stworzyłam je dla tych z nas, które w natłoku zadań i codziennych wyzwań zgubiły siebie.

Dla tych z nas, które po paśmie mniejszych, bądź większych trudów, a może strat zgubiły radość, nadzieję, umiejętność nażywania się w tej rzeczywistości, która jest, a której zmienić się nie da.

Dla tych z nas, które w obliczu zła i chaosu czują zagubienie w swoich potrzebach, emocjach, a jednocześnie tak bardzo potrzebują spokoju, radości, bliskości ze sobą i z innymi.

By się nażywać, właśnie teraz …

Bo kiedy?  

Odwaga, wsparcie, zrozumienie, przebaczenie,  miłość, powołanie, zaufanie, radość, życie, marzenia, ukrywanie się, cele, krytyka, docenianie, wyrozumiałość dla siebie…

Zapraszam Cię w podróż doświadczania. Doświadczania i poznawania siebie na nowo. Poszukiwania i wpatrywania się w swoja JA. Zapraszam Cię na jedyne w Polsce warsztaty o odwadze, powołaniu i poszukiwaniu wewnętrznej mentorki. O tym, jak wyjść z ukrycia, ale bez ciśnięcia i popędzania siebie… 

Od sierpnia 2020r. jestem Facylitatorką modelu „Playing BIG” – Tary Mohr i marzę o tym, by zarazić Ciebie jej podejściem wymieszanym z moim doświadczeniem we wzmacnianiu kobiet i coachingu kariery. Piszę o tym na mojej stronie TU!

Znam wiele kobiet…

• które choć czują, co jest ich powołaniem, marzeniem, ukrytym celem, ale boją się je realizować, bo ciągle obawiają się reakcji innych…
• które ciągle ukrywają swoje pomysły, nie zabierają głosu, nie wychodzą z inicjatywą, bo paraliżuje je myśl o ryzyku, niepewności, błędach, czy porażkach…
• które ilekroć chcą podjąć trudną decyzję, konsultują ją z rzeszą znajomych, pytając wręcz o zgodę i prosząc o akceptację…
• które szybciej posłuchają innych, niż własnego głosu, własnej intuicji…

Znam wiele kobiet…

• które swoje marzenia, cele i pomysły odkładają na lepszy moment, ciągle skupiając się na tym, by ich otoczeniu było lepiej…
• które ciągle widzą potencjał innych, ale nie potrafią pochwalić i docenić siebie…
• poranionych krytyką ze strony innych kobiet, marzących o tym, by wsparcie i wspólnota wróciła w nasze żeńskie szeregi…
• którym wspaniałe możliwości, szanse przechodzą koło nosa tylko dlatego, że ciągle uważają, że na coś nie zasługują, albo im nie wypada…

Ale znam też kobiety, które nie potrafią się zatrzymać i po prostu być. Kobiety działające, śmiałe, mierzące się z kolejnymi wyzwaniami, osiągające kolejne sukcesy, ale nie zauważające tego, że swoim działaniem i kolejnymi wyzwaniami udowadniają swoją wartość komuś (pytanie komu?), choć płacą za to cenę w postaci wiecznego zmęczenia, oddalania się od siebie, frustracji i wypalenia.

Ale znam też kobiety, które nie potrafią się zatrzymać i po prostu być, bo czują podskórnie, spodziewają się, że rezygnując z ciągłego działania, odbierając sobie kolejne obowiązki zderzą się z sobą, z tym co naprawdę czują i czego naprawdę chcą. A to będzie oznaczać wybór, konieczność wyboru, którego boją się podjąć. Albo boją się podjąć same … 

Znasz takie kobiety?
Jesteś jedną z nich?

Ja taką byłam przez wiele lat.

A teraz czasem bywam … o ile nie przypomnę sobie o tym kim jestem, jaką mam wartość i co chcę dawać innym …

Jeżeli Ty odnalazłaś się w powyższych punktach, albo przynajmniej jednym – to znaczy, że te warsztaty są dla Ciebie.

Zapraszam Ciebie na kobiece, mocne, inspirujące warsztaty & program rozwojowy „be BRAVE & play BRAVE” inspirowany podejściem „Playing BIG”, którego uczyłam się u samej Tary Mohr.

W trakcie tych warsztatów i całego programu dowiesz się, ale przede wszystkim poczujesz, że wyzwaniem może być zarówno działać, odważnie działać i pokazywać siebie, ale też dokonywać wyborów, bądź zatrzymać się i być.  Po prostu być. To jest największym wyzwaniem! Paradoks, a jednocześnie kwintesencja odważnego podejmowania wyzwań, w moim rozumieniu, jest to, że by odważnie podejmować wyzwania, wychodzić z ukrycia i wybierać te wyzwania, które naprawdę chcemy realizować, musimy najpierw się zatrzymać. Zatrzymać się i być. A moje warsztaty, ten program jest okazją także do tego…