Mauren Murdock w książce „Podróż bohaterki” pisze tak…

„Kobieta, która nie doświadczyła wystarczającego zainteresowania ze strony ojca, skazana jest często na stworzenie swojej wewnętrznej męskiej postaci – chciwego tyrana, dla którego ta kobieta nigdy nie będzie wystarczająca, który będzie wiecznie pchać ją naprzód, wołając «bardziej, lepiej, szybciej» i nie pozwoli jej uznać ani potrzeby bycia kochaną, ani jej potrzeby odpoczynku” .

To jeden z tych cytatów, z którego często korzystam podczas warsztatów #bebraveplaybrave które będę prowadzić od jutra w @talariaspa ❤️

Spotkam się tu z dziewięcioma kobietami z całej, calutkiej Polski, które przyjadą tu by uczuć się czułej odwagi.

Nie dzielności.
Nie tego, jak przekraczać swoje granice.
Nie tego, by więcej za*%”*przać.
Nie tego, jak być suką … a z taką opinią się na moich warsztatach spotkałam.

Będziemy się tu uczyć ufać sobie, dawać sobie wsparcie i oparcie, kiedy tego potrzebujemy. By z świadomości siebie czerpać moc do kolejnych odważnych wyzwań.

A „chciwym tyranom” powiemy głośne „STOP”
i głośne „NIE”!!!

…by „szybciej, więcej i mocniej” nie było jedyną narracją naszych historii.

Mój „chciwy tyran” zamilkł z wrażenia, gdy w ramach przygotowań do warsztatu poszłam na masaż.
Cieszę się, że już go nie słucham!
Życzę Wam, by i Wasi zamilkli🤟

„Czasami boimy się przestać płakać, opłakiwać bliskich ze strachu, że
z ostatnią osuszoną łzą zniknie pamięć o nich. Ze strachu, że wybierając
przyszłość, zdradzimy tych, którzy byli przy nas w przeszłości.
Ale to nieprawda.
Nawet gdy łzy wyschną, pamięć zostanie. Wybranie życia, wybieranie
#nażyćsię nie jest zdradą tych, których opłakiwaliśmy, wręcz przeciwnie –
może być realizacją ich testamentu.
Nikt z naszych bliskich prawdopodobnie
nie chciałby, byśmy utknęli w żałobie po nich, żyli w niej przez resztę życia.
Bliscy, ci naprawdę bliscy, życzą nam życia – jestem tego pewna, tak to
czuję.
A jeżeli mieliby inny plan na naszą przyszłość bez nich, to nie wiem,
czy powinniśmy ten plan realizować, a ich pamięć czcić.
Ci, którzy nas kochają, powinni nam życzyć, by żałoba przeżyta w bólu i w łzach była dla nas przejściem do jeszcze lepszego życia, a nie jego końcem.”
.
.
Płacz kiedy potrzebujesz.
Płacz i przeżywaj, bo tym jest przechodzenie przez żałobę.
Ale daj sobie prawo, by przestać płakać.
By wybrać życie.
Żyj i nażywaj się, bo po to jest życie.
Nażywanie się życiem nie jest zdradą bliskich, którzy odeszli. To akt doceniania tego, że żyjemy i uszanowania tej chwili, która jest nam dana. Tu i teraz dwa razy się nie zdarza…

Przytulam dziś siebie 🖤
Przytulam Was wszystkich po stratach.

By pamiętać.
By już nigdy nie zapomnieć.
Nie zapomnieć o sobie.
Sobie.
O byciu wierną sobie.
Bo to bycie wierną sobie zaprowadziło mnie na tę plażę, do tego miejsca w życiu.
Nażywam się.
Jestem żywa.
Ale najwspanialsze jest to, że jestem tu z innymi kobietami, by towarzyszyć im w pamiętaniu o sobie.
.
.
.
Autoportret pełen czułości dla siebie ❤️
Bez okularów.
Poznajecie mnie?