Jakiej odwagi Ty potrzebujesz?
Ty?
Bo odwagi mogą być różne, czułe i forsujące. To na pewno. Ten podział pewnie kojarzysz najmocniej, bo zakładam, pamiętasz odcinek podcastu sprzed roku.
Ostatnio to pytanie zadałam dwóm grupom warsztatowym, z którymi spotkałam się na zaproszenie pewnej organizacji. Po intensywnych, mocnych warsztatach z „be BRAVE & play BRAVE” O odważnym podejmowaniu wyzwań” zapytałam ich o to, z czym chcą kojarzyć odwagę i odważne podejmowanie wyzwań, a z czym na pewno nie – już (!!) na pewno nie. Zapytałam ich o to, czego chcą mieć więcej, a czego mniej.

Oto ich odpowiedzi.
Jakiej odwagi potrzebujemy?

• Potrzebujemy odwagi płynącej z poczucia sensu, z tego co nas woła – z naszych Powołań.
• Odwagi płynącej miłości do robienia czegoś, a nie tylko strachu przed czymś.
• Potrzebujemy więcej zabawy, lekkości w naszych działaniach. Jednak play to play 🤘
• Więcej wyrozumiałości i czułości dla siebie.
• Chcemy, by odważne podejmowanie wyzwań kojarzyło się z ciekawością, twórczością, a nie tylko harówką, zmęczeniem.
Chcemy …
• wychodzić ku wyzwaniom powoli, w swoim tempie.
• więcej cierpliwości, odwaga nie musi być „szybka i wściekła”.
• same doceniać się za każdy postęp, każdą zmianę, nawet najmniejszą.
• odwagi, w której koszty będą uszanowane!
• traktowania siebie, innych i nasze Mentorki wewnętrzne jako zasób, z którego zawsze możemy skorzystać.

A jakiej odwagi już nie chcemy i nie potrzebujemy?
Nie chcemy…

• działać na siłę, cisnąć „bo wypada być konsekwentnym”.
• by to strach przejmował nad nami kontrolę.
• odwagi OD. Nie chcemy tylko uciekać, chcemy więcej wybierać! Chcemy DOOOO!
• walki, rywalizacji i ciągłego porównywania się.
• ciągle zmieniać zdanie pod wpływem krytyki.
• perfekcjonizmu, chcemy przytulić nasze niedoskonałości.
• Skupienia się tylko na twardych wskaźnikach, celach, ale też na sensie działań.
• by odważne podejmowanie wyzwań było opowieścią o gloryfikowaniu zmęczenia i poświęcenia. Chcemy więcej troski!

A Ty? Jakiej odwagi potrzebujesz?
Jestem ciekawa Twoich odpowiedzi🙏
I zapraszam na kolejną edycję warsztatów & programu #beBRAVE, który rusza 5 kwietnia w @talariaspa Szczegóły TUTAJ 🤟

„Lęk przed śmiercią nie uchroni Ciebie przed nią. Nie zatrzyma śmeirci. Może natomiast zatrzymać Twoje życie. Może skutecznie powstrzymać Ciebie przed nażywaniem się życiem. Choć oczywiście nie musi…”

To słowa, które są parafrazą słów Dawida Kesslera, znalezionych w książce „Szósty etap żałoby”.
To słowa, które towarzyszą mi od stycznia.
Od dni które najmocniej, najboleśniej skonfrontowały mnie z lękiem ze śmiercią i to dokładnie w miejscu, gdzie śmierć odebrała mi Mamę.
Dziś gdy tak bardzo tęsknię za Nią. Za Nią, za Ojcem, za Babcią Jasią i Dziadkiem Jurusiem, za Ciocią Anią i Panią Anią, za dawno zmarłą Babcią Elą…
To myślę sobie, że oni wszyscy kochali życie.
Nad życie kochali życie ❤️
Że codziennie wybierali życie, pomimo lęku, pomimo lęku przed śmiercią. Pomimo bólu i cierpienia.
I chyba ja nie powinnam wybierać inaczej.
Nie mogę.
Przynajmniej próbuję.
Każdego dnia próbuję nażywać się pomimo lęku,
lęków których lista nie ma końca…

By w obliczu śmierci, nad którą mamy znikomy wpływ, powiedzieć sobie – „żyłam”.
Żyłam naprawdę!
Mocno.
Każdego dnia.

I tego Wam życzę 💫