Ostatnio poznałam kobietę, która powiedziała mi dwie rzeczy, które wbiły mnie w fotel …
Co powiedziała?
Po pierwsze, że nie wierzy, że wcześniej na mnie nie trafiła w internecie …. Gdzie ja się ukrywam z taką wiedzą i doświadczeniem? Po drugie, że po bliższym poznaniu mnie i poznaniu tego czym się zajmuję, ma mindfu**cka bo mój profil na insta tego nie pokazuje”.

Hmmmyyy.
Rzeczywiście tak jest.
Za mało tu moich warsztatów.
Za mało tu informacji o projektach w biznesie.
Być może za dużo pamiętniczka.
Być może za dużo zdrowia.
Być może za dużo życia, nażywania się, przyjaciół.

Nie wiem, chcę się temu poprzyglądać. Nie chcę radykalnych zmian, ale chcę być bardziej widoczna z tym co i jak robię. Z tym co jest bardzo wartościowe i podparte solidną wiedzą i ponad 20 letnim doświadczeniem.

Dlatego dziś chcę Ci opowiedzieć historię Karoliny, która była uczestniczką pierwszej edycji warsztatów & programu #bebraveplaybrave … w kwietniu jest już dziewiąta edycja 🤘
Zapraszam!

👐 Może i Ty też chcesz wyjść z ukrycia?
👐 Może i Ty potrzebujesz odwagi, by pokazywać swój potencjał i korzystać z niego śmiało?
👐 Może i Ty chcesz zacząć grać odważnie, play BIG i iść za swoim powołaniem?

Zapraszam!!!
Podoba Ci się taka formuła postów?
A może mamy tu kogoś kto był na którejś z edycji!?
Przebijcie piątkę 🙌

CAŁY WPIS ZNAJDZIESZ TUTAJ.

Jest pewien aspekt wyrozumiałości dla siebie, na który rzadko zwraca się uwagę, ale ja go dostrzegam coraz mocniej w procesach, które prowadzą.

Otóż wyrozumiałość dla siebie, zauważanie i szanowanie swoich potrzeb naraża nas na chwile samotności.
Tak. Samotności.

Ta samotność pojawi się, jak zaczniesz wybierać siebie.
Zaczniesz wybierać to, co ci służy.
Swoje potrzeby.
Swoje sposoby ich zaspokajania.
Swoje tempo.
Swój rytm.

Ta samotność będzie ceną, jaką zapłacisz za zrozumienie siebie. A jednoczenie kosztem bycia niezrozumianą przez innych. Bo nie wszyscy odrazu zorientują się w tym, co odsłoni twoja wyrozumiałość dla siebie. Nie wszyscy będą chcieli to zauważyć i uszanować.

Ta samotność nie musi trwać długo, ale może być dotkliwa. Bardzo dotkliwa…
Ta samotność zaprosi ciebie do sprawdzenia na ile masz odwagę przynależeć do siebie, bez przynależenia do innych. Narażając się na odrzucenie…
Ta samotność odsłoni to na ile masz gotowość szanować swój ból, swoje odczuwanie, bo przecież tylko wiesz jak bardzo ciebie boli, ci i jak czujesz. I w tym bólu doświadczysz samotności …

I płynie z tego jedna lekcja ♥️
Pobądź w tej samotności.
Wytrwaj w niej.
Uwierz, że jest chwilowa i z każdą kolejną chwilą inni zaczną uczyć się twojego tempa, szanować je, dostrajać do ciebie. Albo znajdą się inni, którzy to uszanują. Znajdą 🫶

Choć ta samotność będzie dotkliwa, to zaprowadzi ciebie do lepszej relacji z samą sobą. Będzie jak wymagający nauczyciel, który da ci lekcje przynależenia do siebie, choć do tej pory myślałaś, że możesz istnieć tylko przynależąc do innych. I choć przynależność do innych jest naszą podstawową potrzebą, to jednak bycie przy sobie bywa bezcenne, karmiące i dodające pewności siebie. Wzmacnia też naszą odporność psychiczną, rezyliencję.
Spróbuj 🫶