Nie wybierajmy najtrudniejszych dróg.
• Nie wstydźmy się tego, co jest naszą podstawową potrzebą.
• Nie limitujmy siebie w rekonwalescencji.
• Szanujmy naszą potrzebę regeneracji.
• Za często oddajemy swój komfort, na rzecz komfortu innych.
• Potrzebujemy uznać swój komfort, same zacząć go sobie dawać. Dawać szczególnie wtedy, gdy wychodzimy poza strefę komfortu.
• Czy to jest dzień, który chciałabym zapamiętać … jako ostatni dzień mojego życia?
• „Ja już więcej sobie tego nie zrobię …” – rozpoznaj, gdzie leżą Twoje granice.
• Nasza odwaga, nasze odważne życie, nasze odważne wybory mogą kogoś rozczarować. Ryzyko zawsze istnieje. Nie ma innej drogi.
• Nie musimy brać odpowiedzialności za rozczarowanie innych.
• Jestem w porządku nawet jak się komuś nie podobam.
• Krytyka z zewnątrz będzie tym bardziej bolesna im bardziej ja sama krytycznie podchodzę do samej siebie.
• Krytyka z zewnątrz będzie tym bardziej bolesna im bardziej ja zapomniałam o sobie, swoich potrzebach, zaniedbałam siebie.
• Mogę słyszeć krytyka wewnętrznego, ale nie muszę go słuchać.
• Krytykowi wewnętrznemu zależy na mnie i na moim bezpieczeństwie, ale może ja chcę czegoś innego. Moje serce wyrywa się do odwagi.
• „Nie szarp się, na spokojnie, bez spiny, wrzuć na luz” … to potrzebuję sobie częściej mówić.
• „Widzę cię. Widzę się”.
• „To nie na ocenę!”.

To kolejne mantry na zwątpienie. Nie wszystkie, bo mogłabym je spisywać i spisywać. Warsztaty #beBRAVEplayBRAVE są pełne w mantry, są utkane z mantr. Uczestniczki, wspaniałe kobiety, które przyjeżdżają na te warsztaty są ich głodne, spragnione, są za nimi stęsknione. Ale nie napiszę, że hojnie się nimi dzielę. Napiszę, że razem je tworzymy, tkamy je, układamy z tego, co podpowiada nam intuicja, serce, te warstwy nas, które za długo były w ukryciu …

A której mantry Ty potrzebujesz?

Jestem poruszona ♥️
Jestem wzruszona.
Jestem też ogromnie zmęczona … ale tym zaopiekuję się jutro. Kolejne warsztaty #bebraveplaybrave za nami.
Razem szykowałyśmy się na przyszłość!

Zobacz ROLKĘ.

A kolejna edycja?
Już w kwietniu 🫶 zapisy w sklepie.

Chcę być, ptakiem, a jestem mrówką … pracuję, jak mrówka i nikt nie docenia mojej pracy.
• Zmiana czasem polega na tym, że nie tyle musisz zmienić to CO robisz, ale JAK to robisz.
• Wszystko mija …
• Zabawa jest tym, czego potrzebują nasze układy nerwowe, by żyć zdrowo … i się odważać.
• Chcę bawić się w życiu, jak panda tarzająca się w śniegu.
• To do nas należy wybór, czy idziemy przez życie z krzyżem na plecach, czy z grającym boom boxem.
• Odwaga bez powołania (ang. calling) to brawura, albo głupota.
• Kręgosłupem czułej odwagi, bycia #bebraveplaybrave jest powołanie, czułość dla siebie i zabawa.
• Odwaga bez czułości dla siebie to dzielność i forsowanie się. To poświęcenie, a tego nie chcemy!
• Chcę dawać sobie komfort wchodząc w dyskomfort. Wychodząc poza strefę komfortu…
• Odwaga bywa cicha.
• Odwaga bywa widoczna i zrozumiała tylko dla nas.
• Odwaga i wyrozumiałość dla siebie narażają nas na chwile samotności. Ta samotność może nie trwa długo, ale bywa uciążliwa. Jest ceną, jest kosztem … ale innej drogi do autentycznego życia nie ma ….
• Gdy pójdziemy za swoim powołaniem, to narazimy się na dyskomfort … ale brak zmian też nas naraża na dyskomfort, może nawet większy i trudniejszy do zniesienia.
• Czasem trzeba się zatrzymać by żyć!
• Potrzebujemy czasu, zwolnienia tempa, by się zorientować w tym co dla nas ważne, wybrać to co dla nas ważne.
• Potrzebujemy wzmacniać swoją odporność psychiczną, by radzić sobie z kosztami odważnego życia. Ale bez czułości i miłości dla siebie odporność psychiczna będzie tylko „zaciskaniem zębów” i wytrzymywaniem.

To „mantry na zwątpienie”, które zaczęłyśmy dziś spisywać z uczestniczkami kolejnych warsztatów #beBRAVEplayBRAVE, moich autorskich warsztatów o czułej odwadze i podejmowaniu wyzwań.

Jutro dzień kolejny.
Będę spisywać dalej.
Dla Nich, dla Was, dla Siebie ❤

Która „mantra” wpadła w Twoje serce?