Trudny czas nastał dla Nas, Polaków. Trudny przede wszystkim dla całej Ukrainy. Od kilku dni jesteśmy świadkami niesamowitej solidarności i zjednoczenia. Jesteśmy dla siebie i przede wszystkich dla naszych Braci.
ALE…
Nie porównujmy tego jak i ile pomagamy my z tym, ile i jak pomagają inni. To nie jest przestrzeń do rywalizacji i porównań. To nie wyścig. To nie sprawdzian na ocenę, ani sprint na medal.
Pomagajmy w ramach swoich zasobów. Nie wszyscy dziś, po dwóch latach pandemii, mają zasoby do tego, by się rzucić do pomocy. Czasem czujemy się tak „puści w środku”, że jedyne na co nas stać, to wstać z łóżka, ogarnąć siebie, dzieci.
Pomagajmy na miarę swoich kulis. Czasem w kulisach toczymy swoje osobiste, ciche wojny i jest nam wystarczająco ciężko, na tyle … że sami potrzebujemy pomocy. A nasze kulisy są dla nas tak palącym priorytetem, że nawet wojna w sąsiednim kraju nie pozwala oderwać wzroku od tego, co najważniejsze.
Czasem pozostajemy w stanie zamrożenia, a nasz mózg się tak przestraszył, że nie potrafi kierować naszymi działaniami. I to jest OK. I tak może być. Nie wińmy się za to.
Są wśród nas osoby, które potrzebują czasu na oswojenie się z sytuacją, odnalezienie w tym co się wydarza. Potrzebowanie czasu nie jest równoznaczne z brakiem empatii dla innych.
Wojna może uruchamiać w nas głęboko zagrzebane emocje, schematy myślowe, które teraz „wychodzą” determinując reakcje, których byśmy się po sobie spodziewali. Jesteśmy tylko ludźmi i siebie możemy zaskoczyć, rozczarować.
Bądźmy wyrozumiali ❤
Nie naszą rolą oceniać, „nawracać” innych na ścieżkę zaangażowania. Bywa przykro, że ktoś nie angażuje się tak jak byśmy chcieli, ale może nie potrafi inaczej.
Ta wojna chwilę potrwa, a jej skutki jeszcze dłużej. Nie wstydźmy się tego, że potrzebujemy zadbać o siebie, być konewką dla siebie.
Nie musimy być dzielni, póki co … więc dbajmy o sobie. Dbanie o siebie i jednoczesne dbanie o innych jest OK. Dbanie o innych, nie musi oznaczać poświęcenia, zapominania o sobie. Dla wielu z nas to może nowe połączenie. Świeże, nieoswojone, ale może ten czas wydarzył się po to, by je oswoić.
